رودکی نابغة اندرزگو

بعضی پژوهش‌گرانِ والامقام آثار رودکی او را «اَکمَه» یعنی کور مادرزاد دانسته‌اند. نگارندة این سطور می‌خواهد این نکته را ابراز دارد که اگر او بنا بر تحقیق آنان کور مادرزاد بوده باشد، بنا بر دلایل مستند باید یکی از بزرگترین نوابغ جهان باشد و این نبوغ و فراست او تا بدان پایه است که ارکان حکومت سامانی برای بازگردانیدن امیر بخارا به بخارا، از رودکی استمداد می‌کنند و او اجابت می‌کند و البته توفیق می‌یابد. نگارنده در بخش دوم مقاله، موازین تربیتی رودکی را مورد بحث و مداقّه قرار می‌دهد و باورهای رودکی را در این زمینه می‌کاود و بدانجا می‌رسد که «پدر شعر فارسی» چگونه می‌تواند به شایسته‌ترین صورت ممکن - همچون پدری مشفق و مهربان - تجربه‌های زندگی خود را از سر اخلاص و بی ریا به گونه‌ای استادانه به خوانندگان خود منتقل کند. اندرزهایی که تا دنیا باقی است ماندگار خواهد ماند.